Kerstmuffins en wild zwijn

Fondant in kerstkleuren, wit en rood, een flesje groene kleurstof om van wit groen te maken en olijke papieren muffinvormpjes met sneeuwmannen, het stond allemaal al een jaar lang in het keukenkastje. Schijnbaar vorig jaar wel het plan maar te weinig puf om ermee aan de slag te gaan. Nu een leuk stervormpje voor koekjes gekocht en kantenklare glazuur (vanwege kliederige zelfmaakervaring laatst met taaipoppetjes). Maar de kinderen wilden toch liever muffins maken. Recept gebruikt uit Nigella's 'Christmas' omdat dat voor het grijpen lag. Bij gebrek aan volle melk halfvolle gebruikt en ik weet niet of het daar aan lag maar het beslag bleek achteraf te dun en daardoor liepen sommigen exemplaren wat uit de vorm. Vond ze ook wel erg licht en luchtig.
Nooit eerder iets met fondant gedaan maar het is makkelijk en leuk om mee te werken. Net kleien. Kinderen gingen er helemaal op los. Ziet er prachtig uit, maar echt lekker kan ik het niet vinden. Niksig zoet. En het is vreselijk machtig, dus na één muffin ben je helemaal klaar.

Verder weinig culinaire aspiraties dit weekend. Maar ik vind altijd wel dat je moet profiteren van het uitgebreide kerstaanbod in de winkels. Dus gisteren kant-en klare crème brulee van Bon Maman gegeten (volgens mij gewoon vast in het assortiment maar nu struikel je erover en neem je het mee). Met rietsuiker onder de gril. En zoals altijd smelt de suiker maar half (dus steeds nog maar weer een paar minuten erbij) en wordt het nooit meer hard, zelfs niet na een kwartiertje vrieskou. Ik ben benieuwd of dat wel het geval is als je het uren laat staan, of dat het op deze manier gewoon nooit lukt omdat de suiker niet genoeg gesmolten is. En dan koop je het ook meteen een hele lange tijd niet meer tot de suiker-smelt-ellende weer een beetje is weggezakt. En zelf 10 eieren verwerken en dan met branders in de weer is ook meteen weer zo wat, dus het eten van dit dessert dan toch maar beperken tot restaurants, waarbij Frankrijk toch de grootste kans biedt op een geslaagde uitvoering.

En verder had ik in één van de foldertjes wild zwijn zien staan. Dat wilde ik weleens proberen. Snel en heet aangebraden, warm gehouden onder folie. Sjalotjes gefruit in restant bakvet, paar eetlepels cranberriecompote (kantenklaar, stond ook al lang in de kast te wachten op een bestemming) en een flinke scheut slagroom. Vlees met saus in oven zo'n 12 minuten nagegaard. Was precies goed, mooi roze van binnen. Erg lekker, iets pittiger en steviger dan gewoon varken. En de saus paste er goed bij.

Weekend zonder kwee- en aardpeer

Of weekend met witlof en honing.

Zaterdag op zoek naar aard- en kweeperen. Dacht zeker te slagen bij Hassan op de markt in Gouda. Sympathieke lui met groot en goed assortiment. Maar nee. Geen kweeperen voor de kweeperengelei NRC vorige week is niet zo'n punt. Want geen lege potten (die dus ook nog kopen) en ook niet zo heel veel puf. Wel heel nieuwgierig naar kweeperengelei. Ooit vertrouwd op tuingoeroe Romke van der Kaa en enthousiast een kweepeer aangeplant met het oog op 'heerlijke' kweeperengelei. En waarom iets kiezen wat je net zo gemakkelijk overal kunt kopen. Maar na drie jaar nog geen kweepeer gezien of geproefd. Hopelijk is het echt lekker. Zal toch wel rond kerst ergens te krijgen zijn, naast de granaatappels ofzo?
Aardperen; op naar de natuurwinkel. In natuurwinkel twee worden ze volgende week verwacht. Hmmm, ik hoef niet per sé aardperen te eten, maar de aardpeersalade van Pay-Uun Hiu, Volkskeuken, maandag 6 dec. lijkt me echt lekker. En die ga ik eten, met of zonder aardperen. Dan maar met aardappels, helaas. Pakt goed uit. De combinatie witlof, appel, walnoot, honing is wat mij betreft altijd goed, en met gekookt ei  is heerlijk.
Erbij Jamie's SuperJerk-kip, in twee versies, mét voor ons, en zonder pepertje voor de kinderen. Met cognac bij gebrek aan bruine rum. Zeer pittig en zoetig tegelijk door de honing. Zou wat tomatenpuree erdoor ook niet smaken en in ieder geval beter kleuren?
Vandaag (zondag) de kalkoenvullingen in Elizabeth Davids 'Kerstmis' doorgenomen. Niet gevonden wat ik zocht, veel vullingen met kastanjes. Heb ik weleens gedaan en vind ik niet voor herhaling vatbaar. Mijn theorie is dat je met kastanjes moet zijn opgegroeid om ze te waarderen. Moet iets worden met gehakt, rijst, kruiden en - zonder het te melden want dan begint iedereen te zeuren - levers. Zo maakt mijn oud-collega Bauco het volgens mij, ik zal het eens precies bij hem navragen.
Simpel toetje gevonden in hetzelfde boek: 'Appels van Diana'. Fijn om grote zakken appels in de schuur te hebben, dan kun je spontaan iets maken. Combinatie verse, lauwe appelmoes met gerapste pure chocola zou je zelf kunnen verzinnen, maar ik had het nog nooit gegeten. Goede bestemming voor een onbegeerde chocoladeletter. Ook heel simpel: appelmoes zoeten met honing ipv. suiker. Gegeten met een restje kaneelijs.
Wat overigens het voordeel is van appels stoven in de oven in een 'pot' (wat zou dat zijn?, zo'n appelpotje van Pools aardewerk in het groot ? -gewoon ovenschaal met deksel gebruikt) boven koken in een pan, weet ik niet. Het was lekker, maar lekkerder? Kwam wel goed uit naast de witlofrolletjes en puree die al in de oven stonden. Puur geluk zo'n volle Boretti!
Witlofrolletjes niet met volle stronken, maar met losse blaadjes (suggestie van mams). Een minuut of 5 blanceren. Oprollen in plak ham, en dan plak kaas. Strak in de overschaal, zo'n 15 minuten in hete oven en dan 7 onder de gril. Vond gretig aftrek.
Honingpot leeg.